Çiçero’ya sormuşlar;

    “Roma İmparatorluğu nasıl yıkıldı?..”

    “İşi ehline vermedik diye,” yanıt vermiş.

    Yaşamanın temel kurallarından biri geçmişten dersler çıkarıp gelecekteki olası hataların önüne geçebilmektir.

    Bu kişiler içinde geçerlidir, toplumlar içinde.

    Dünya üzerinde bu konuda önemli örnekler sunuyor bize tarih sayfaları.

    Tarih çöpe atılanları da yazar, kralları da, kraliçeleri de.

    Birileri üzerine alınsın diye yazmıyorum ama;

    Bizim coğrafya da tarihten ders almışların sayısı yok denecek kadar azdır.

    Havasından mı, suyundan mı, insanımızın huyundan mı bilinmez ama, geçmişten bu yana böyledir ne yazık ki.

    “Lafı dolandırıp durma, neticeye gel kardeşim” diyenlere kıssadan hisse olsun diye yazıyorum bu satırları zaten.

    Sonra daha netice ortada yok.

    Sancılarla uyanıyoruz her yeni güne.

    Her sabah nur topu gibi yepyeni bir gündemi elimize tutuşturuveriyorlar.

    Neticeye bir türlü sıra gelmiyor bu düzende.

    Eskilerin “İyinin bile gözü göz değil” dedikleri günlerdeyiz.

    Bizleri aydınlatsın, bilgilendirsin, gerçekleri görmemizi sağlasın diye umut bağladığımız gazeteciliğin, gazeteci geçinenlerin düştüğü, düşürüldüğü durumlar gibi mesela.

    Benim gibi bir kaç şaşkının dışında kent gazeteciliği yapan kimse kalmadı ki; kentini, kentlisini korusun.

    Yaşam alanım dediği kentinin ağacına, suyuna, taşına, toprağına, havasına, kuşuna, kurduna, kaldırımına, sokağına sahip çıksın.

    Gazeteciliğin tanımını değiştirdi mesleğin ezici çoğunluğu.

    Yerel yönetimlerin maaşlısı oldular.

    Parti sözcüsü gazeteciliğine soyundular.

    Olduğu kadar ki gazeteciliklerini kimi Beyefendilerin  özel hizmetine vermekten çekinmediler.

    Yerel genel farketmedi bu tipler için.

    Ballı maaşlar aldılar, alıyorlar.

    Ballı desteklerle doldu cüzdanlar.

    Buldukları gazete, TV, radyo, site gibi her aparatı Beyefendilerini parlatmak için kullandılar.

    “Kişiye özel gazetecilik” diye bir sektör yaratıldı bu muhteremlerin aç gözlülüğü ve mesleğe ihanetleri sayesinde.

    Düdük oldular.

    Parayı verenin düdüğü.

    “Öt” diyorlar.

    Ötüyor.

    Susturana aşk olsun.

    Son sistem otomatik stereo.

    Yanar, döner ışıklı.

    Yandan düğmeli.

    Sorsan;

    Deve dişi gibi.

    Eskinin gastecisi.

    Şimdinin piarcısı.

    Demem o ki;

    İlle de soruyorsanız;

    Netice budur.

    **

    Sevdiğim Laflar:

    “CAN CÜMLEDEN AZİZDİR!..”