Düşündü birdenbire kayalardaki adam

kaynakları ve yolları düşman elinde kalan bütün nehirleri

Kim bilir onlar ne kadar büyük

ne kadar uzundular?

Birçoğunun adını bilmiyordu

yalnız, Yunan'dan önce ve Seferberlikten evvel

geçerdi Gediz'in sularını başı dönerek.

Dağlarda tek tek

ateşler yanıyordu

Ve yıldızlar öyle ışıltılı, öyle ferahtılar ki

şayak kalpaklı adam

nasıl ve ne zaman geleceğini bilmeden

güzel, rahat günlere inanıyordu

ve gülen bıyıklarıyla duruyordu ki mavzerinin yanında

birdenbire beş adım sağında onu gördü.

Paşalar onun arkasındaydılar.

O, saati sordu.

Paşalar: "üç" dediler,

Sarışın bir kurda benziyordu.

Ve mavi gözleri çakmak çakmaktı.

Yürüdü uçurumun başına kadar,

eğildi, durdu.

Bıraksalar

İnce, uzun bacakları üstünde yaylanarak

Ve karanlıkta akan bir yıldız gibi kayarak

Kocatepe'den Afyon ovasına atlayacaktı.

Nazım Hikmet

**

Ve 101 Yıl oldu büyük şair Nazım Hikmet bu ölümsüz dizeleri yazdı.

Bilenlere, anlayanlara bir tarihi, bir ulusun yok oluştan, varoluşa dönüşünü

anlatır.

Bilmeyenlere, anlamayanlara, anlamak istemeyenlere Nazım Hikmet’in bu

ölümsüz dizeleri bile bir şey anlatamadıysa elden bir şey gelmez.

Bugün 28 Ağustos, taarruzun üçüncü günü.

9 Eylül’de İzmir’in dağlarında çiçekler açacak.

Kutlu olsun.

**

Sevdiğim Laflar:

“ÖĞRENMEYE AR OLMAZ!..”