Sık sık söylemek durumunda kalıyorum;

"Mersin'in dağ gibi sorunları var."

Samimiyet testi yapalım hep beraber.

Var mı?.

Var.

Peki;

    Önce kendi sektörüme soruyorum;

"Ne yapıyoruz bu konularda?."

Bir elin parmaklarını geçmez bu konularda fikri olup da dile getirenler, ucundan kıyısından yol gösterenler, veya eleştirenler.

Ellerine, kollarına, klavyelerine sağlık diyeyim.

Peki diğerleri,

Afili kartvizitler bastırıp isimlerinin önüne arkasına akademik ağırlıkta ünvanlar kondurup kendilerini birinci derecede önemli gazeteci kılığına sokanlar.

"Gazete" sahipleri.

"Televizyonum var" diye ayakları yere basmayan patronlar.

"Radyocuyum" diye gezinip başka sese tahammül edemeyenler.

Kamuoyunun gözü, kulağı, sesiyiz diye geçinip “ekmeğinin peşinde” pozu verenler.

    Belediye kapılarında kuyruğa girenler.

Neredeler?.

Şöyle de sorabiliriz;

Bu güne kadar Mersin için ne yaptınız?.

Hangi sorunların peşine düşüp, yazdınız, çizdiniz, konuştunuz, hesap sordunuz.

Veya;

Elinizdeki medya güçlerini harekete geçirdiniz mi?.

Göz, kulak, ses, görüntü oldunuz mu?.

Kaçınız Mersin için taraf oldunuz?.

    “Yaptım.”

    “Yaptırdım.”

    “Yaptırdık” diyen söylesin.

Bakın sektörümüzün haline.

Kan ağlıyor.

Yerlerde sürünüyor.

"Kaybedilmiş" itibar bir türlü bulunamıyor.

Bir tarafta Mersin ağlıyor, öte yanda yerel medya.

Sektörümüzün ağa babaları ne yapıyor ?.

Güçlülerin peşinde kuyruk olmuşlar resim karesine girip “önemli adam” pozu verme peşinde koşuyorlar.

    Öte yandan;

    Üstüne vazife olmayan kurumlar, kuruluşlar, bir takım beyefendiler çıkıp memlekette gazetecilik dersi vermeye kalkıyor.

Yazık.

Mersin'e de yazık;

Bize de.

**

Sevdiğim Laflar:

"ABDAL TEKKE DE, HACI MEKKE'DE GEREK.."