Gün geçmiyor ki her sabaha yeni bir sürpriz haberle uyanmayalım.

    Sürpriz gelişmeleri tartışıp ne olduğunu anlayamadan yeni bir haberle başlıyoruz yeni güne.

    Yetişmek mümkün değil.

    Tartışamıyoruz.

    Konuşamıyoruz.

    Anlayamıyoruz haliyle.

    Koşar adım bir gündem.

    Ağzı olan konuşuyor ama;

    Bilgisi olanlar sessiz!.

    Siyaset dünyası rüzgar gülleri ile dolu.

    Lider ağırlığı eskisi gibi değil.

    Siyasetçi duruşu yok.

    Artık rüzgar nereden eserse oraya yelkeni çevirenler var.

    Her lafa “çok önemsiyorum” diyerek atlayan bir garip siyasetçi türü ile dolu ortalık.

    Lafa bakıyorsunuz altı da boş, üstü de.

    Ama bizim muhterem önemsiyormuş.

    Boş lafa paha biçme, kıymet yükleme derdinde muhterem.

    Türkçesini söyleyeyim;

    “Sev beni, seveyim seni” derler bizim jargonda.

    Ne diyeyim;

    “Sevişin gitsin gari.”

    Buna bir de “işareti aldım” lafı eklendi.

    Duayen türden, saygın bir eski siyasetçimiz durup dururken, nereden icap etti bilinmez topa girdi.

    Kendisi mi düşündü, bir yerlerden talep mi geldi bilinmez iktidara yakın bir isimle görüştü.

    Çıkışta mesajı verdi;

    “işareti aldım!..”

    Artık nasıl bir işaretse ondan sonra ortalık karıştı, yangın yerine döndü.

    İşaretin ne olduğunu, nasıl olduğunu kimse muhtereme sormadı ama her kafadan yorum yağdı.

    İşaret neydi?.

    Nasıl aldı?.

    Karşılığında ne işareti verdi?.

    Normal konuşamıyorlarmıydı?.

    İşaret dili neden tercih edildi?.

    Neyse ne!.

    Sonuç ortada.

    Bilenler konuşmuyor.

    Bilmeyenler susmuyor.

    Bize de filmin sonunu beklemek kalıyor.

    Benim bildiğim şudur;

    “Eski enişteyle yeni düğün olmaz!..”

    **

    Sevdiğim Laflar:

    “HERKES HATA YAPABİLİR.

    YALNIZ AHMAKLAR HATALARINDA İSRAR EDER!..”